Ir al contenido principal

Costela ibérica adobada en prebe para vieiras

O outro día revolvendo no blog de Nenalinda vin esta receita que é un luxo para a comida de diario. Por un estricto motivo de xornada laboral, temos que deixar feito o xantar de un día para outro, e esta receita non so está boa de un día para outro, se non que eu penso que a oxidacion que se produce no tempo, fai que a mestura dos sabores gañe en intensidade.Cóntovos de seguido de que vai o prato.

Ingredentes:
Costela ibérica adobada
Viño branco
Aceite
Para o prebe:
1 pemento vermello
1 pemento verde
5 lonxas de xamón serrano
1 dente de allo
1 cebola ou 2 ceboletas
Prebe de tomate
Viño branco
Sal e pementa


Picamos os pementos a cebola e os allos; poñémolos a pochar en aceite. Salpimentamos.
Engadimos o xamón, tamén picado e unha vez dourado engadimos un golpe de viño branco, deixamos evaporar o alcohol e botamos o prebe de tomate (unhas 8 culleradas ben colmadas) deixamos ferver 10  minutos para que se mesturen ben os sabores. Reservamos.
Neste punto o prebe pode tomar dos camiños: un deixámola tal cal está (a min gústame topar os anacos dos vexetais na boca), o outro e pasar o prebe polo chino espremendo ben os vexetais e despois deixar reducir ata conseguir a textura desexada. Non quero contradicir a Nenalinda, pero penso que pásalas pola batedora é facer unha especie de puré, cuestión de gostos.
Nun cacharro axeitado votamos un chorro de aceite e douramos a costela, engadimos un chorro xeneroso de viño branco, deixamos evaporar e engadimos o prebe que temos reservado. Deixamos facer a lume baixo ata que as costelas estean no seu punto. Se vemos que perde líquido podemos engadir un pouco de auga. A auga nunca estraga un bo prebe.
Sinxelo e práctico. Grazas Nenalinda.