Ir al contenido principal

Entradas

Mostrando entradas de marzo, 2014

Torradas

Ir á receita en castelán Esta entrada xa tiña que estar feita hai algún tempo, pero por unha cousa ou outra foi quedando. Podo tardar pero sempre fago o que teño pendente. Dende que o meu bo amigo e ourensá de pro, Alfonso López, de Recetas de Rechupete , me fixo chegar a casa o seu libro de Postres de Rechupete, quería facer unha das receitas do seu libro a modo de agradecemento. Por fin chegou o día e a receita escollida, xa que estamos case no tempo, foi a das torradas. Abandono a miña receita de Torradas de café con xelado de vainilla , pola máis tradicional de Alfonso. Alfonso permíteme unha licencia, non usei viño de Porto por non telo, cambieino por Pedro Ximénez. Entón para esta receita de Alfonso, precisaremos: 1 barra de pan do día anterior 1 litro de leite enteira 1 rama de canela Canela en po 4 ovos  1 vaina de vainilla 1 cascara de limón 100 ml de viño de Porto Azucre Aceite de oliva Quentamos a leite a lume media ata que chegue a

Causa limeña

Ir á receita en castelán Fai un mes, asistín a un Taller de Cociña Peruana que organizou Rubén Amorín de Ni mata ni engorda , en colaboración con Constantino Iglesias de SG Tino Iglesias Servicios Gastronómicos e que foi impartido polo cociñeiro peruano Luis Martín Bouchón Pois ben como consecuencia dese Taller, ven a receita de hoxe: Causa limeña. En posteriores entradas haberá de ceviche, que tamén foi obxecto do taller. É a Causa Limeña un prato típico da gastronomía peruana, que parece ter unha orixe precolombina. De teorías sobre a súa denominación, eu quero quedarme ca mais romántica, solidaria e literaria. Parece ser que foi ca chegada do libertador José de San Martín e para colaborar economicamente os gastos militares, nas esquinas das rúas limeñas vendíase este prato para axudar á CAUSA pola independencia. O cal orixinou o seu nome. Para a elaboración deste prato, imos a precisar: 1 quilo de patacas 1/2 quilo de carne de polo (usei peituga) 2 ovos Aj

Solombo de porco con prebe e mazá

Ir á receita en castelán Como non soamente de venres de Coresma vive o home e a muller, hoxe imos con carne. Con carne de porco e máis concreto con solombo, unha peza que nos da moito xogo nas nosas cociñas. Prepararemos esta carne cun prebe de Pedro Ximénez e daremos o contrapunto de acidez, cunha guarnición de mazá Reineta caramelizada. Ben sabido é o ben que ligan as froitas ca carne de porco. Para un solombo de uns 600/700 grs., precisaremos os seguintes ingredientes: 1 solombo de porco 1 cebola 2 mazás Reineta 4 culleradas de azucre 2 culleriñas de manteiga 150 ml de Pedro Ximénez 50 ml de auga Aceite Sal e pementa Limpamos o solombo de graxas e selamos, a peza enteira, nunha tixola cun par de culleradas de aceite a lume forte. O solombo deberá quedar ben dourado todo el polo exterior, máis o interior debe de quedar cru. Reservamos. Pelamos e picamos a cebola, para pochala, a lume brando, no mesmo aceite de selar o solombo. Mentres pelamos e descorazonamos as

Croquetas de bacallau ó estilo de Portugal

Ir á receita en castelán Como xa comentei na entrada anterior, estamos en tempo de Coresma, e o bacallau está en moitas casas os venres de este tempo, bacallau preparado de mil e unha maneiras. Unha delas é este saboroso entrante que fan os noso amigos portugueses, que se o combinamos cun par de ovos fritidos e unhas patacas e un prebe de tomate, pasa de entrante a prato principal. Preparado o bacallau desta maneira é forma de que os máis cativos da casa vaian entrando no seu sabor. Pois ben, para comenzar a facer estas croquetas, necesitaremos: 400 grs de bacallau desalgado 350 grs de patacas 2 dentes de allo Pirixel 20 grs de piñóns Ovos Aceite Pementa Sal Pementón agridoce Fariña Pan relado Despois de desalgado o bacallau retiramos a pel, as espiñas e desmiuzamos. Cocemos as patacas con pel e cando estean atemperadas, pelamos e chafamos cun garfo. Picamos finos os allos e o pirixel (este en cantidade o noso gusto). Douramos os piñóns nunha tixola cunha gota de

Xarda en escabeche lixeiro sobre brotes de ensalada

Ir á receita en castelán Queridos e queridas, o Don Carnal marchou e temos xa instalada a Sra. Coresma. Esta Sra. é moi súa e trae con ela os seus propios hábitos de comidas, polo tanto iremos dándolle cabida, neste blog, a algúns das comidas que poderían ser propias do tempo que estamos a pasar. Atendendo ó anteriormente exposto, faremos hoxe unha ensalada con xarda (caballa) que escabecharemos. Para ir co prato precisaremos: 3 xardas de ración Brotes de ensalada 1 cebola doce 3 dentes de allo Romeiro, tomiño e loureiro 1/2 culler de pementa en grao Vinagre de viño Aceite de oliva e sal Ó mercar as xardas, pedimos que lle quiten as cabezas e que nolas abran, quitando a espiña central. Xa na casa e pensando que vai para unha ensalada, deberíamos retirar cunhas pinzas as espiñas laterais. Os voso comensais van a agradecelo. Poemos ó lume unha cazola co suficiente aceite para que as xardas queden cubertas. Colocamos as xardas, os allos, as herbas e a pementa. Facemos

Fogar do Santiso, algo mais que ir a xantar

Ir á receita en castelán O pasado 1 de marzo, xunto con outros compañeiros, acudimos a visitar e xantar no Fogar do Santiso . Chegamos ó lugar con un día neboento e chuvioso, cunha pequena bruma que facía pensar, que en dous pasos, ian a saír a recibirnos as meigas e trasnos do lugar. Máis non, non saíron, o que si estaba era o Druida do lugar, José, que xa tiña esa poción negra que se chama café, esperándonos segundo chegábamos. No título desta entrada falo de o Fogar do Santiso como algo máis que ir a xantar, digo isto por mor de que ese prato que chega a nosa mesa é o produto final de todo un proxecto de autoxestión, de sostenibilidade, de agricultura ecolóxica, de carnes autóctonas, en definitiva de produto próximo. Falar de Fogar de Santiso é falar de 8.500 hectáreas de terra, das que se autoabastece, é falar de mazairas e pereiras de distintas especies buscando a que resulte mellor na cociña, é falar de pan, sempre feito no lugar, de centeo, de chocolate, de bagazo, etc, é