Dende alí fixemos unha pequena excursión a Guadalupe, unha poboación que vive arredor do Real Monasterio de Santa María de Guadalupe (rexido polos franciscáns) e para o turismo.A lenda di que un pastor topou xunto a marxen do río Guadalupe, unha imaxen da Virxen María que cristiáns sevillanos esconderan perante a Reconquista. A imaxen recibiu o nome do río e o pastor levantou unha ermita.
A parte do Santuario, declarado Patrimonio da Humanidade (1993), resulta moi agradabel a poboación, coas rúas cheas de plantas, que lle dan un aspecto que invita a o paseo.
A nosa degustación foi de migas con chourizo, touciño e pan (para chorar da emoción), probamos o cochifrito, o bacalhao (herdanza monacal) e como non a famosa morcilla de Guadalupe. Nada que ver co resto de morcillas (sin facelas de menos), esta morcilla é con berza e ten un agradable sabor a o cocido desde o meu parecer é realmente espectacular.
Como non podía ser de outro xeito acerqueime a un posto de venda de este producto para traerme algunha.
A sua preaparación e moi sinxela.
De volta para Navalmoral, entre Bohonal de Ibor (Ibor denominación de orixen de un bo queixo de cabra, que tamén veu para Ourense) e Peraleda de la Mata, encóntrase o Embalse de Valdecañas no rio Teixo. Cando a sua visión aparece dende o alto da carretera, é como si o mar chegara ata alí. A extensión de auga é impresionante.